مدح و منقبت امام رضا علیه‌السلام
این جاست که هر دلبر و دلـداده بیاید هم شـخـص گـرفـتـار هـم آزاده بـیاید در این حرم قدس که باغی ز بهشت است هـر کـس به تـوّلای تو دل داده بـیـاید پُـر نـور شـود آیـنــۀ بـود و نــبـودش آن کس که چو آئـیـنـه‌دلان سـاده بیاید این‌جـا مـیِ تـوحـیـد به زوّار ببخـشند هـر دل که بُوَد تـشـنـۀ این بـاده بـیاید پرواز ز خود تا به خدا از حرم توست از بهـر سـفـر هـرکه شد آمـاده بـیـاید این گنبد و گلدسته نشانی‌ست که گوید هرکس که بهشتی‌ست از این جاده بیاید بر سـر در این کـعـبـۀ امـیـّد نوشـتـند هرکس که به کـارش گره افـتاده بیاید از حـق طلـب جـلب رضـای تو نماید هـرگـاه «وفـائی» سـر سـجـّاده بیـاید |